Theeplantage en Hotons Plaine

19 september 2012 - Bandarawela, Sri Lanka

Gisteren hebben we Kandy verlaten zijn op weg gegaan om een filmlocatie te gaan bekijken.Na ruim 2 uur reiden door een prachtig landschap waren we gearriveerd. We werden direct ontvangen door de mensen die bij deze locatie wonen. Na een korte wandelingen over de erven van deze mensen waren we op de plaat waar alles heeft afgespeeld, namelijk de film locatie van de Bridge om the rever Kwai. Het was leuk om te zien waar dit allemaal heeft plaats gevonden. Van het filmen is niets meer te zien behalen de gaaten waar de  brug in bevestigd zat. KTrouwens bloed heeft er nog wel gevloeid, ik voelde namelijk iets prikken maar zag niets. Bij de volgende stop voelde ik iets plakken in mijn schoen ik vond dit raar en deed hem uit , zag een kleverige plek in mijn schoen maar verder niets. Op dat momen kwam Alice er aan en vroeg wat is er, ik vertelde mijn verhaal en te gelijk zagen we bloed onder mijn voet en  een beestje liggen op de grond. Ben ik toch aangevallen door een bloedzuiger.  Na geluncht te hebben met het uit zicht op twee watervallen hebben we rit hervat. Na een kort bezoek aan een thee fabriek waar we een rondleiding kregen en thee zijn we naar ons hotel gegaan.

Vandaag zijn we naar Hotons Plain geweest een natuurreservaat met mooie uitzichten. Wij dachten dat we heel vroeg moesten opstaan om daar met auto naar toe te gaan. We moesten wel vroeg op staan om een gedeelte met trein te gaan. Dit is net of je in een tijdmachine stap alleen is alles versleten . Dylan had ons afgezet en stond ons op het station van bestemming op te wachten. Van daar uit weer naar een ander plaats voor een ander auto en toen naar het park. Hoe hier zaken geregeld en georganiseerd worden kunnen wij niet volgen. Bij het binnen gaan van park zagen we direct een soort Elanden. Wij hadden een wandeling van 9 km voor de boeg met niet de makkelijkste paden, het was klimmen en klauteren. De twee plaatsen met vergezichten brachten door het zwaar bewolkte weer niet wat het zijn moest, ook de wild live liet zich niet. Tot over maat van begon het na dar wij van uit te verte een aap hadden gezien te regenen. Het viel er met bakken uit en we hadden nog ruim 4 km te gaan. Dus wij zeggen tegen Daya de kortste weg terug. Maar deze meneer is zo geprogrammeerd dat hij bepaalde dingen niet snapt. Staan we bij de waterval vraag hoe moeten verder want ik zag geen pad, zegt hij we stuk terug, toen brak mijn klomp. Nat koud en wat nog meer kwamen we terug bij de auto kachel aan en op weg naar een warme douche in het hotel. En morgen weer verkassen .

Foto’s